Lubię przyjeżdżać na Literacki Sopot, gdzie przestrzenie spotkań pękają w szwach, bo ta nadmorska miejscowość jak mało która wabi rozleniwiającymi atrakcjami. Oprócz leżenia plackiem na plaży czy frywolnego pluskania się w morzu, Sopot oferuje okręcenie sobie wokół szyi węża i towarzyszącą mu sesję zdjęciową, tatuaże z henny, jazdę na quadach (dziś kilkukrotnie przejechano mi po palcach), koncert Izabeli Trojanowskiej (jedna pani na spotkaniu autorskim bardzo przeżywała, że „chciała posłuchać piosenek, a nie wymądrzania się w obcym języku”) i wiele innych. I choć gros ludzi oddawało się tym czynnościom, Sopot jest dziś najważniejszym punktem na literackiej mapie Polski.
Poniżej krótka fotorelacja z dzisiejszego dnia.
Targi Książki, czyli dwa białe namioty, które rok rocznie puszczają mnie z torbami (na szczęście część tegorocznych lektur nabyłam już wcześniej). Dzisiejsze nabytki: Lem. Życie nie z tej ziemi W. Orlińskiego (bo choć czytałam prototyp, tę książkę warto mieć na półce), Jankeski fajter A. Xilonen i Arab jazz K. Miske.
Spotkanie z Markiem Kochanem w ramach cyklu „Scenariusz jako gatunek literacki” (prowadzenie: Małgorzata Żerwe). Przyznam szczerze, że nie było to wyczekiwane przeze mnie spotkanie, a przypadło mi jego zrelacjonowanie do gazety Literackiej, jednak było naprawdę bardzo ciekawie. Relacja i odpowiedź na to, czy scenariusz jest gatunkiem literackim wkrótce na stronie festiwalu.
Przejmujące spotkanie z Katarzyną Boni z serii „Nogaś na plaży” (prowadzenie: Michał Nogaś). Kto jeszcze nie czytał Ganbare. Warsztaty umierania, ten po dzisiejszej rozmowie nie powinien mieć wątpliwości.
Spotkanie z Wojciechem Orlińskim wokół pierwszej biografii autora Cyberiady pt Lem. Życie nie z tej ziemi. Lektura obowiązkowa dla miłośników Lema i tych, którzy dopiero (po przeczytaniu biografii) nimi zostaną. A w Literackiej znajdziecie rozmowę, którą przeprowadziłam z autorem.
Świetne zamknięcie pierwszego dnia festiwalu – spotkanie z Almudeną Grandes, autorką wydanych niedawno w Polsce Pocałunków składanych na chlebie. To napisana z niezwykła wrażliwością historia, a raczej splot smutnych historii około dwudziestu Hiszpanów z doby największego kryzysu, niosąca pozytywne, wynikające z hiszpańskiej solidarności, przesłanie. Recenzja książki niebawem na blogu.
Moc wrażeń, pędzenia na kolejne spotkania i dźwigania tobołów pełnych książek, czyli to, co lubię najbardziej!
O wydarzeniach dnia dzisiejszego, przeczytacie więcej w Literackiej – gazecie festiwalowej (numer 1/2017). W środku m.in. wywiad, który przeprowadziłam z Wojciechem Orlińskim oraz zapowiedź jutrzejszej debaty o dwóch filozofiach jednej Europy. Dobrej lektury!