Misia i Kostek Anny Höglund
ze szwedzkiego przełożyła Katarzyna Skalska
Zakamarki, 2019
Wyruszam w podróż. Sam(a).
Anna Höglund, moja ulubiona szwedzka autorka książek (nie tylko) dla dzieci, wróciła niedawno z nową autorską książką. Misia i Kostek to opowieść o potrzebie samorealizacji, egoizmie i odpowiedzialności za drugiego człowieka (a właściwie niedźwiedzia). Jak przystało na Höglund, pojawiają się trudne emocje, smutek i uniwersalne przesłanie do wyczytania między wierszami.
Tytułowa para niedźwiedzi mieszka pod jednym dachem i prowadzi unormowany tryb życia. Do czasu. Kiedy Kostek postanawia wyruszyć w samodzielną podróż, stawia Misię przed faktem dokonanym. Pakuje walizkę, wymachuje jednym biletem i przypomina o podlewaniu kwiatów. Wychodzi. „Jestem SAMA”, zauważa zrozpaczona bohaterka. Jak zareaguje, kiedy Kostek – jak gdyby nigdy nic – wróci do domu z „TADAM! Wróciłem!” na ustach?
Tym razem Höglund bierze pod lupę relację przywiązania i odpowiedzialności za ważne dla nas osoby przy jednoczesnej potrzebie realizacji własnych marzeń. Jądro opowieści stanowi studium emocji towarzyszących Misi, która nie potrafi wypełnić pustki, jaką pozostawił po sobie jej towarzysz życia: złości i rozgoryczenia, strachu i tęsknoty. Z początku, instynktownie, solidaryzuję się z Misią, powtarzając za nią „jak on mógł ją tak zostawić!?”, jednak autorka pokazuje, że to tylko jedna racja. Bo czy Kostek nie ma prawa do własnego szczęścia? Prosta historia może stanowić punkt wyjścia do refleksji nad problemem: jak ocalić siebie, trwając w relacji z innymi.
Niewielkiej objętości książka, której treść stanowią zarówno słowa, jak i obrazy może zaskoczyć siłą rażenia. U autorki O tym można rozmawiać tylko z królikami, jak zwykle, mniej znaczy więcej. Nie ma tu żadnego naddatku, ograniczone do czerni i pomarańczu rysunki zawierają jedynie potrzebne rekwizyty, a rzeczowy komentarz narratora uzupełniają komiksowe wypowiedzi bohaterów.
Sugerowany przez wydawcę wiek odbiorcy to 6+. Myślę, że dziecko w tym wieku nie powinno mieć problemu z przyjęciem lekcji, jaką dyskretnie daje czytelnikowi Höglund. A dorosły? No właśnie… Szlachetne wydanie (twarda oprawa, lniany grzbiet, kredowe wnętrze) zbieżne z oryginałem sprzyja trafieniu na półkę także starszego odbiorcy. Mnie ta historia dała dużo do myślenia, zwłaszcza jako osobie, która często pakuje manatki i wyrusza w podróż. Sama.
Dobra wiadomość: Misia i Kostek to pierwszy tom serii Anny Höglund poświęconej relacjom. Zakamarki pracują nad wydaniem kolejnej części. Będę wypatrywać!
Książkę dostałam od wydawnictwa.